این سر مطلب همه ی مجله ها و روزنامه هاست زمانی كه در المپیك 2004 چهارم شد :

Jon Ove Waldner - He Did Not Win The 2004 olympics But He Won The Spectators Admiration And THEIR HEARTS! 

زندگینامه :
تابستان 1970 :جان-او ، پسر بچه ای 5 ساله در ویلای تابستانی خانواده اش به سر میبردو دوست دارد مانند تمامیه بچه ها بازی كند.
 

 

اگرچه تمایل او برای برنده شدن و برنده بودن كمی غیر معمول و بیشتر از حد معمول هست!
باخت اهمیتی ندارد. در یك روز صبح وقتی شروع به بازی پرتاب دارت میكنه انگیزه ی اون برای برنده بودن و بردن خودش رو نشون میده و اون فریاد میزنه : "من به اون ها نشون میدم ، من همه ی اون ها رو گاز میزنم!" و پایه و اساس زندگی اون با این احساس شكل میگیره!

تابستان 1974:انجمن تنیس روی میز سوئد این پسر 9 ساله را به كمپ خودش واقع در Örebro در 250 كیلیومتری شهر این پسر ،استوكهلم، دعوت میكند!
جان-او كوچك ناراحت بود كه باید از خانه دور باشد.در پایان هفته مادر او "ماریان" برای برگرداندن او به محل كمپ می آید كه موفق نمیشود. جان-او به مادرش میگوید :"یك تورنومنت فردا در اینجا برگزار میشه كه من به هیچ قیمتی حاضر نیستم از دستش بدم".

پاییز 1977:در روز 5 اكتبر درست 3روز بعد از تولد 12 سالگی او ، برای نحستین بار در قسمتی از لیگ سوئد شروع به بازی میكند.چند روز بعد او اولین برد بازی انفرادی خودش را رقم میزند. قربانی بدبخت او ، دنیس پترسون ، بازی رو باخته بود به یك پسر بچه 140 سانتی متری ، از هم تیمی های خودش می پرسید :‌"چطوری یك نفر یكی رو كه نمیتونه حتی ببیندش میبره؟!".

تابستان 1980:جان-او والدنر برای اولین بار از چین دیدن میكند. پسری كه شهرتی در سطح یك اعجوبه دارد در مقابل دیدگان 12000 نفر در مسابقات اپن شانگهای قدم به میدان میگزارد. او برای اولین بار در زندگی اش تمرین سخت را تجربه میكند. سرپرست سالن محل تمرین او رو به مسابقه دعوت میكند و براحتی برنده میشود. جان-او در مقابل عده ی زیادی از نوجوانان چینی بازی میكند و به اكثر آنها بازی را واگزار می نماید. او در هر امتیازی كه رد و بدل میشد چیز جدیدی یاد میگرفت. او تمامیه تكنیك ها و تاكتیك ها و روش های كمتر امتیاز دادن رو در مغز خودش ذخیره میكند.
در اعماق ضمیر ناخودآگاه این پسر صدایی همچنان فریاد می زند:"من به اون ها نشون میدم ، من همه ی اون ها رو گاز میزنم!".

بهار 1982:در جام ملت های اروپا در هوداپس ، پسر 16 ساله در مقابل یكی از قهرمانانش قرار میگیرد. در راه رسیدن به فینال او ، استلن بنگستون یكی از قهرمانان جهان را همانند كاری كه تیبور كلمپار انجام داد پشت سر میگزارد. در این برحه از زمان او فقط رنك 30 در اروپا را داشت. با وجود این ، او هموطن خودش مایكل اپلگرن رو مجبور كرد تا در فینال با او به رقابت بپردازد. والدنر جوانترین فینالیست همه ی دوران اروپا ، در حالیكه 2-0 در ست ها جلو بود بازی رو در رقابتی نزدیك واگزار كرد. والدنر ، نه اپلگرن ، مورد توجه همگان قرار گرفت. مربی تیم ملی آلمان ، آقای ایستوان كروپا ، اظهار كرد :‌"من هیچ وقت بازیكنی به كاملی این در این سن و سال ندیده بودم، او میتونه با هركسی مقابله كنه كه شامل چینی ها هم میشه ، سرویس های عالیش ، تغییرهای تاثیر گذار سرعتش ، توانایی او برای تغییر شیوه بازی كردنش مربی های اروپایی رو مشغول خودش می كنه ، چطوری می تونیم برای این پاسخی داشته باشیم؟!".

بهار 1984:برای اولین بار در شهر براتیسلاوا به جمع 12 نفر برتر اروپا راه پیدا میكند.
در سال های بعد او مسابقات رنكنیگ اروپا را برای 6 بار پیاپی فتح میكند و ركرودی جاودانه از خود بر جای می گزارد.

بهار 1987:سوئد در فینال جام جهانی در دهلی نو ، براحتی توسط چین حذف میشود. والدنر سخت گرفتار مریض میشود و در درجه حرارت 40 درجه محبوس می شود. مسابقات انفرادی دو روز دیگر شروع خواهد شد. والدنر خودش را به پای میز مسابقه می كشاند و برنده میشود. در یك چهارم فینال در مقابل چن لانگكن و در نیمه نهایی در برابر "تنگ ایی" به برتری دست یافت و یار شماره دو و سه تیم چین رو ناك اوت كرد، چطوری؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
هیچ وقت تا آن زمان هیچ بازیكنی در این سطح استاندارد بازی نكرده بود.
"كی انتینگ" قهرمان جهان در سال 1983 ، سرش را تكان میدهد و می پرسد : " چگونه یك نفر در مقابل كسی كه همه ی توپ ها را حمله میكند و حتی یكی را هم از دست نمیدهد برنده میشود؟!!!".
والدنر در فینال در مقابل جیانگ جیالیانگ در ستها 1-0 و 9-3 در امتیاز ها جلو بود ولی پیروزی در فینال از او دور شد. جوان 21 ساله قول می دهد :"زمان من خواهد آمد ، من انتقامم را خواهم گرفت!".

بهار 1989:والدنر به قولش عملكرد و در دورتموند برای اولین بار قهرمان جهان شد.
تیم چین تیم برتر میدان بود و با حساب 5-0 سوئد را شكست داد اما در انفرادی والدنر برای اولین بار در مقابل هموطنش یورگن پرسن قرار گرفت و قهرمان جهان شد. والدنر مردی همه فن حریف شده بود!

تابستان 1992:والدنر در بارسلون در المپیك قهرمان شد و تاجگزاری شد و حرفه ای های تنیس روی میز اظهار داشتند:"او از سیاره ی دیگری تنیس روی میز بازی میكند".كارل گوستاف پادشاه وقت سوئد هم در میان تماشاچیان مشتاق بود و با صدای خود جان-او را تشویق میكرد.
بهترین بازیكن تنیس روی میز تمام دوران جان او والدنر به یك قهرمان بین المللی تبدیل شد و به رده ی قهرمان اسطوره ای "بیورن بورگ" (یكی از دوستان در حال حاضر او) رسید.
سوئد از آخرین جنگش مدال طلایی در المپیك نبرده بود.این هم نشانه ای از كیفیت و اهمیت كار والدنر بود. ارتش میلیونی قهرمانان چینی به خوبی ستاره های جدید قهرمانان اروپایی همه و همه در تلاش برای چیره شدن بر والدنر برآمدند،جان-او همه را پشت سر نهاد.

بهار 1997:در سال 1997 ، درست در زمانی كه دیگر بیش از آنچه كه گذشت از او انتظاری نبود، او برای دومین بار قهرمان مسابقات انفرادی جهان شد بدون واگزار كردن حتی یك ست!!!! و این ركوردیست كه به نظر غیر قابل شكست می آید!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !

بهار 2000:در سال 2000 در كوالالامپور ، والدنر و تیم سوئد به بالاترین نقطه رسیدند و قهرمان جهان شدند. وقتی به این پیروزی دقیق بنگریم میبینیم كه چینی ها نوه های خودشون رو پرورش دادند تا در دهه ی آتی در مقابل جان-او والدنر بایستند.

تابستان 2004:باور نكردنیست با 39 سال سن همچنان به پیروزی هایش و تلاش در پیدا كردن تكنیك های جدید در تنیس روی میز ادامه میدهد !!!!